Het verplichte karakter van opleidingen Hygiëne en Voedselveiligheid motiveert onze mensen niet. Als het een herhaling van vorig jaar is zakt de motivatie nog verder onder nul.

Kennis hebben over Hygiëne en Voedselveiligheid (en toepassen) hoort bij het werk, dat staat er niet los van. 

Het verwerven van de nodige competenties op het gebied van Hygiëne en Voedselveiligheid is een onderdeel van de functie van elke medewerker in een voedingsbedrijf. Een opleiding is dus geen verplichting op zich, maar een hulpmiddel om het werk goed te doen, net als aangepaste kleding of machines. De inhoud van de opleidingen Hygiëne en Voedselveiligheid moet dan wel overeenstemmen met het werk, anders klopt bovenstaand argument niet.

Waarom verlaagt de weerstand tegen opleidingen Hygiëne en Voedselveiligheid wanneer elke medewerker vrij kan kiezen welke leerweg hij/zij wil volgen? Omdat iedereen (onbewust) zijn eigen voorkeur van leerstijl heeft: de ene discussieert graag, de andere luistert graag, een derde zit liever aan een pc....